همه ما به خلوت‌هایی کوتاه نیاز داریم تا کمی از آدمها و رابطه‌ها و مسئولیت‌ها دور شویم. این خلوت‌های کوتاه به ما کمک خواهد کرد که ذهن و درونمان را آرام کنیم و به خودمان توجه کنیم و ببینیم آیا حواسمان به خودمان بوده است یا نه.
اما مواظبِ دورشدن‌های بسیار طولانی باشید! اگر بسیار زیاد از آدمها و رابطه‌ها و معاشرت‌ها دور میشود یعنی به نوعی "فرار" میکنید، نه "خلوت"!
فرار‌ها در نهایت ما را تنها خواهند کرد. همه ما به معاشرت‌هایی احتیاج داریم و لازم است بدانیم آیا مهارت‌های بودن و ماندن در رابطه را دارا هستیم یا نه؛ که اگر مهارت‌مان پایین است، تمرین کنیم و برای رابطه‌های بهتر تلاش کنیم.
خلوت سالم با فرارِ همیشگی از آدمها، فرق دارد.
اگر آدمِ فرار هستید، از خودتان بپرسید آیا دوست دارید معاشرت‌هایی عمیق و دلبستگی‌هایی سالم را تجربه کنید؟
جواب به این سوال، تلاش‌های شما را تغییر خواهد داد.
