رهبری سازمانی موفق

رهبری سازمانی موفق به معنای سخت یا نرم بودن و احساسی یا قاطع بودن نیست، بلکه مجموعه‌ای از ویژگی‌ها برای آن اهمیت دارند.

 

📌 اول و مهم‌تر از همه چیز هم شخصیت است.

 سقوط شرکت‌های بزرگی مانند: 
انرون (Enron)
لمن برادرز (Lehman Brothers)  و
 ورلد کام (World Com)
 این موضوع را یادآوری می‌کند که رهبران سازمانی جهان، نقصی در شخصیت خود دارند. 
گاهی شاهد سرزنش شدن دانشکده‌ها و مدارس کسب‌وکار به دلیل بی‌توجهی به ارزش‌های اخلاقی هستیم.
 با این حال، نمی‌توان به دلیل مشکلات جهانی کسب‌وکارها، فقط به سرزنش موسسات آموزشی پرداخت. مشکل اصلی، رهبران سازمانی هستند که فاقد شخصیت قدرتمند هستند.

رهبری سازمانی سخت و نرم

• در رهبری سازمانی سخت، توجه اصلی رهبر و مدیر سازمان به وظایف و پروژه‌های کاری است و توجه چندانی به نیروی کار و نیازهای آنها نمی‌شود. 
• در رهبری سازمانی نرم، با توجه و تاکید بیشتر بر نیروی کار، وظایف و ماموریت‌های شغلی انجام می‌شوند.

برخی از رهبران سیاسی تاریخ را می‌توان در زمره افرادی با گرایش به رهبری سازمانی نرم دانست: جورج واشنگتن، فرانکلین روزولت، گاندی، مارتین لوترکینگ، میخائیل گورباچف و آنگلا مرکل.

در طرف مقابل، افرادی مانند هری ترومن، جوزف مک‌کارتی، شارل دوگل و مارگارت تاچر در دسته رهبری سازمانی سخت قرار می‌گیرند.

از رهبران سازمانی، جف ایملت، مدیرعامل پیشین جنرال الکتریک و تیموتی کوک از شرکت اپل در دسته رهبری سازمانی نرم قرار می‌گیرند و جک ولش و استیو جابز در دسته رهبری سازمانی سخت.